Sinds een aantal maanden rijdt de RET met buslijn 40 op Delft! In een half uurtje brengt een fraai gevormd en van gemakkelijke zetels voorziene bus U van het Weena naar het Delftse, waarbij o.m. genoten kan worden van een ritje langs de Schie, welke Delft via De Zweth verbindt met het Rotterdamse!

De bus worstelt zich door Rotterdam om dan via Overschie op de Rotterdamse Rijweg te belanden, waarna Delft al snel in zicht komt. En Delft is voer voor fotografen!

Allereerst kun je uitstappen in de langs de Rotterdamse weg gelegen TH wijk waar veel nieuwbouw gepleegd is in de laatste jaren en waar voor de architectuurfotograaf een heleboel te genieten valt omdat er, naast fraaie vormen ook veel kleur aan te treffen valt. En voor wie daarop uitgekeken is, is het een kwestie van de Rotterdamse weg oversteken om in een oud en wat verlopen haventje een heel stel oude schepen aan te treffen waarop nog gewoond wordt zodat de boten vaak getooid worden door drogende was, tuinstoelen en andere fraaiigheden! Ook fotografisch aantrekkelijke afbraak, half ingestorte schuurtjes, wrakhout en defecte voertuigen hebben hier een rustplaats gevonden en vormen roestig aanleiding tot fraai fotowerk! Uiteraard kunt Ge bij Uw verschijnen op de nieuwsgierigheid van de bewoners rekenen die U, als beginnetje voor wat vragen, voor belastingambtenaren en deurwaarders houden en U dus met een beginnende vijandelijkheid aanstaren. Doch na een kort gesprekje, waarin U het lidmaatschap van FC RET uitlegt, zullen zij U graag vertellen over de schepen die er liggen en soms, heel soms wil een enkeling ook nog poseren voor zijn schip!

Heb je genoemde twee mogelijkheden via de chip op je geheugenkaartje vastgelegd moet het echte, het eeuwenoude Delft nog komen! Immers is het een oude stad en wie via de fraaie dubbel getorende Zuidpoort binnenwandelt staat al direct op een grachtje dat fotografisch, badend in zonlicht, of glanzend in een malse voorjaarsbui mogelijkheden te over biedt voor het vastleggen van door licht en schaduw omspoelde huizen uit een ver verleden. Maar deze gracht is een van de nieuwere en ik raad U aan links af te slaan of rechtdoor te lopen waardoor de oude en nog immer fraaie Delftse binnenstad al spoedig in zicht komt!

Een binnenstad met een schitterende Grote Markt, alwaar op Donderdag een grote goederenmarkt veel fotografische mogelijkheden biedt. Kramen te kust en te keur en duizenden mensen die, zich onbespied wanend vanaf de heup vereeuwigd kunnen worden. Enne ze zijn hier niet zo agressief als op onze Rotterdamse markten.

Voor wie aan de zaterdag gebonden is heeft dit schitterende plein met zijn Grote Kerk en het uiterst fraaie stadhuis heel vaak ook het e.e.a. te bieden. Vaak zijn er evenementen, altijd vind je er toeristen die al fotograferend gemakkelijk op de plaat een plaatsje vinden en uiteraard kan je, je als fotograaf in de nabijheid van het stadhuis opstellen waar heel vaak ook op zaterdag trouwerijen plaats vinden waarbij het bruidspaar aangevoerd wordt in oude vierwielers die goed in de lak hun schoonheid gratis prijsgeven. Voor de ware sportman is er de Grote Kerk U weet wel waar de overleden Oranjes verblijven - wiens toren, eenmaal beklommen uitzicht bied over de gehele binnenstad. Een plaatje drboven gemaakt kan altijd op bewondering rekenen! Achter het stadhuis vind je een steegje dat toegang geeft tot een volgende gracht. Op die gracht kun je op lle zaterdagen in de periode tussen 15 april en 1 oktober- een antiek markt vinden die met honderden kramen en tienduizenden bezoekers en soms excentrieke kooplui ongekende mogelijkheden tot fotograferen bieden! Echt, deze antiekmarkt heeft weinig echt antiek te bieden, maar voor fotografen is het een genot er een paar uur rond te zwerven om de zich aan het aangevoerde antiek vergapende massa mensen onbemerkt op de geheugenkaart te vereeuwigen! Je staat nu tevens ter hoogte van de Botermarkt! En daarin lopende vind je de fa. Bokhoven alwaar de poffertjes tot de beste van Nederland behoren zodat een kleine stop te overwegen valt! (En het water mij inde mond loopt!)

Al wandelende langs de kramen kom je uit bij de Oude Kerk. Daar kun je meestal op zaterdag wel tegen een kleine vergoeding binnen komen, maar ook buiten is er veel te zien. Loop er zeker eens omheen, toeristen of zwervers op de bankjes vormen schitterende objecten voor fotografen en de sterke licht- en schaduwpartijen zijn een lust voor de zwart-wit fotograaf.

Aan de Westzijde van de Oude Kerk vind je een poortje waarachter het Prinsenhof verblijft. Het steegje biedt ongekende mogelijkheden door zijn vaak prachtige lichtval en de tuin die bij het Prinsenhof hoort is vrij toegankelijk en biedt modelfotografen goede kansen op fraai buitenwerk. Ook verderop is er een doorgang waar het Museum Nusantara aan een mooie en altijd rustige straat grenst. Daarna langs de andere zijde van de Oude Kerk de stad weer in. Aan de Oostzijde van de Kerk kom je weer op een van de fotografische meest aantrekkelijke stukjes van de antiekmarkt. Je vindt er allerlei Kooplui die hun waren aan een rijkelijk toegestroomd publiek trachten te slijten. Vaak loop je er over antieke kleden (die vooral stoffig en zwaar gehavend zijn!) en staan de echte oude schilderijen langs de kerkmuur opgesteld. Daarna kun je linksaf de drukke Choorstraat in die je, eenmaal doorgelopen, op het Vrouw Juttenland brengt alwaar te rechter zijde Elize een tweedehands kledingwinkeltje drijft dat voor modelfotografen met een hang naar nostalgie een waar Luilekkerland is. Voor een paar centen tover je t schone modelletje om in een dame die, zonder aan schoonheid in te boeten een halve eeuw terug treedt in de tijd. Daarnaast zit nog zon wonderlijk winkeltje dat in tienduizend verschillende zaken handelt; wonderlijke kerstversiering, een miljoen soorten knopen, bizarre prentbriefkaarten, oude fotografien, blikken speelgoed, pozieplaatjes, porseleinen knoppen voor kasten en laden en vele, vele andere zaken nodigen uit tot een langdurig kijken en genieten! Ga er zeker eens in als U er toch bent en een aardige foto is er zo gemaakt. Let, nu U er toch bent, ook even op de fraaie spiegelingen in het water van de grachten! Soms zijn daarin excellente platen te maken! Ook langs deze gracht vind je een serie antiekkramen met de bijbehorende bezoekers! En voor wie dit grachtje een eindje afloopt en intussen vergaat van de dorst Zit er een biertent die duizend-en-een soorten binnen en buitenlands bier aanbiedt. Mocht U het treffen dat de zon zich vertoont kunt Ge, zittend aan de gracht en genietend van de honderden passanten een fraai biertje tot U nemen! En wat let U die passanten gewoon even mee te nemen

Dan weer rechtsaf de smalle Voldersgracht op die ook al kramen en, iets verderop vindt Ge Foto Bister, een zaak waar men zo nodig uiteraard tegen een kleine vergoeding - direct de fotos van Uw geheugenkaart op elk gewenst formaat print! Maar dat is niet alleen de reden om deze zaak niet over te slaan tijdens Uw bezoek aan Delft! Onze fotovrienden van de Delftse FC 59 hebben hier altijd wel een kleine tentoonstelling van n van hun leden hangen! En ik verzeker U dat het de moeite waard is even binnen te wippen en hun werk te bekijken! Heel vaak trof ik er fraaie printen van nog fraaiere fotos aan waarop ik, zonder bijbedoelingen, echt een tikje jaloers kon worden! Kortom, plan Foto Bister zeker bij Uw bezoek aan Delft in!

Als Ge deze smalle gracht afgelopen hebt kunt Ge linksaf via de zijkant van het stadhuis weer op de Grote Markt komen om die overstekend te belanden in een heel smalle, zeer drukke Jacob Gerritsstraat! Die is maar kort en brengt U op de Brabantse Turfmarkt alwaar op zaterdag een kleine, doch zeer drukke markt gehouden wordt. Ge kunt die aflopen te rechter zijde vind Ge aan het einde van de markt een fraai be-grafittied steegje en dan aan de andere kant weer terugkeren om, de markt gepasseerd zijnde, rechtsaf te slaan om langs de andere kramen lopend uiteindelijk op een ander mooi pleintje, de Beestenmarkt genaamd te komen. Op de hoek ervan treft Ge Kobus Kuch, dewelke beroemd is om zijn eigen gebakken appeltaart. Het vervaardigen van dit en andere baksels kunt Ge een pand verder met eigen ogen aanschouwen via een etalageruit waarachter Saartje en Kobus zich gezamenlijk inspannen om het Delftse van taarten te voorzien. Nog een pand verder vind Ge een van de oudste verfzaken van Nederland! Als ze open zijn gewoon even naar binnen gaan want ook dit is echt iets bijzonders voor de ware fotograaf! Een winkel die zo uit 1870 of daaromtrent stamt.

Gedurende het seizoen is de gehele Beestenmarkt omgetoverd in n groot terras waar naast de bekende koffie ook andere verfrissingen worden geserveerd.

Hier wil ik de wandeling door het fotografisch zeer aantrekkelijke Delftse even onderbreken door U erop te wijzen dat onze roemruchte RET zijn buslijn laat eindigen in de buurt van het Delfts station. Daar is alles afgebroken, doch als men zich daarvan afwend en richting de binnenstad wandelt kom je door een van de stegen op de meest fraaie gracht, de Oude Delft terecht! Meestal verstild kun je daar genieten van schitterende oude panden en voor wie zoekt zijn er kleine binnenplaatsen en geheimzinnige stegen te vinden waar de fotograaf van alles vindt dat schreeuwt om vereeuwiging. Heb je een modelletje Neem het mee, er zijn hier duizenden mogelijkheden voor de foto van je leven!

Uiteraard hebben we het nu alleen over het direct centrum gehad en over de altijd drukke zaterdag. Uitzoeken wanneer b.v. de Levende etalagedag wordt gehouden is ook de moeite waard. Etalages worden dan bevolkt door levende poppen die mogelijkheden te over bieden voor ons fotografen. (wel je polafilter meenemen!!!) Het aflopen van de grachten ze zijn echt niet zo lang brengt U naar de randen van de oude stad waar weer andere grachten en straatjes fotokansen te over bieden. Voor wie de Schie oversteekt ligt er een wijkje van kleine arbeidershuisjes die in smalle straatjes weer nieuwe kansen bieden voor de gepassioneerde fotograaf! Geloof me, ik kom er al een dikke twintig jaar op zater- en andere dagen, Delft biedt elke fotograaf ongekende mogelijkheden! Niet dat ik Rotterdam afraadt voor stadsfotografen, verre van dat, maar hier, op luttele kilometers van Rotterdam vind je een geheel andere wereld. En die is fotografisch gezien zr de moeite waard!

En dan die bus Ga eens niet met Uw eigen wagen, pak de bus en beleef het ritje dat U schokkend en botsend kennis laat maken met plaatsen waar U zelden of nooit met de auto terecht komt. Je hoeft ook niet naar een zeldzame- of heel dure parkeerplek te zoeken en je kunt je vrij van zorgen bewegen zonder aan tijd gebonden te zijn. Stap uit aan de Zuiderstraat en je bent binnen 2 minuten in het nieuwe centrum en op vijf minuten lopen van het oude stadshart!

Natuurlijk kan je de spiegelreflex gebruiken, maar, mocht je er een bezitten van een goede kwaliteit, kun je met een snelle compact heel wat straatportretten maken die de moeite waard zijn. Mensen lijken zich weinig tot niet te storen aan zon kleine camera, terwijl je met de reflex nog wel eens problemen kunt krijgen. Overigens raad ik voor wie van de heup af met de reflex die straatportretten maken wil een goed 20 of 15 mm objectief aan dat je vast kunt instellen zodat alles tussen pakweg 1.50 en 3.00 meter altijd scherp is. De AF wil het n.m. nog wel eens laten afweten als je dergelijke snelle straatportretten maakt! Voor wie een full frame camera gebruikt is een lichtsterke 24 mm ook uitstekend bruikbaar. Verder wens ik U een aangename wandeling omspoeld door een portie poffertjes en een fraai getapt biertje!

Deze mooie zomer ligt weer ver achter ons en zelfs de herfst is vertrokken. De zon is verder weg, het licht is vaak goudbruin en dompelt onze planeet in een diep gouden licht. De rivieren schitteren even in helder zonlicht, zijn dan weer donker en somber of juist er tussenin. Oude steden liggen langs hun oevers en bieden oude straten met soms fraai verlichte etalages of juist van die sombere uitstalkasten waarin wonderlijke zaken pas tot leven komen als de zon even weerkaatst in de ramen aan de overkant. Pauwenveren in een koperen pot, een krankzinnig beeld in diepe, haast vergane kleuren, oude snuisterijen in zilver en potten in oudbruin. Alles wacht vaak dik onder het stof en in diepe rust op een aanschouwer die meer ziet als oude rommel en vergane glorie, op iemand die kijkt en ontdekt hoe vreemd de wereld achter dat in roet gesmoorde glas spiegelt en verteld van tijden die wij niet meegemaakt hebben. Tijden van oude kloosters, waarvan er enkele achter oude, half verscholen poortjes liggen. Water, een haven vol kleine plezierbootjes, vol oude Tjalken, stoomboten, slepers uit de tijd van cokes gestookte ketels. Ach het is er allemaal. En het wacht vol bruine diepe kleuren op de fotograaf die er oog voor heeft.

Heerlijk is het zwerven door de herfstige, soms al winterse dreven waar het licht elke minuut anders is, waar t pas laat wakker wordt als tussen donkere wolken felle gouden stralen even over de golven van de rivier en de weilanden scheren om achter het riet even de zwanen aan licht zodat ze als witte wonderen flonkerend opleven in hun sierlijke vorm. Om dan weer te verdwijnen en deel uit te gaan maken van het winterse landschap langs de rivier. Heerlijk is het met de boot even onze stad te verlaten om aan te leggen in die oude stad vol wonderen die hier in t Rotterdamse al jaren verdwenen zijn. Om door een poort uit 1608 de stad te betreden en langs een haven waar de geur van Wolwevers nog beklijft te zoeken naar dat ene kostbare beeld. Een beeld dat inzicht verschaft in wat vergaan is maar voor de goede beschouwer nog immer leeft. Om te zoeken achter de poortjes van Steegoversloot waar een schitterend middeleeuws straatje nog steeds beklijft alsof er geen honderden jaren verstreken zijn en de duizenden burgers die er leefden nog als geesten voelbaar zijn. Burgers die hun sporen hebben achtergelaten op de gevels, op de halfvergane daken, in de oude winkeltjes waarin de etalage aangeeft dat de laatste klant minstens hond jaar geleden zijn voetsporen in het stof op de vaak schitterende vloer achterliet. Verrukking voor de hedendaagse fotograaf die kijkt, die waardeert wat er nog is, die kleine steden en dorpen bezoekt via kleine tussen de verstilde weilanden door gevlochten landweggetjes. Wie van Schoonhoven naar Oudewater rijdt komt ze tegen weggetjes, n auto breed met her en der molens die oprijzen tegen de winterse hemel, kerken die vanuit de verte zichtbaar zijn en aangeven dat rondom hen mensen wonen. Het verstilde kerkplein van Jaarsveld met de kleine huizen er omheen. Wijk bij Duurstede ofwel het oude Dorestad waar de stilte voelbaar is en de oude burcht nog steeds fier zijn toren hemelwaarts steekt en boven de huizen uit torent. Schoonhoven met zijn stokoude kerk waarvan ook de oude pastorie nog staat tussen een rijtje huisjes van ver voor onze tijd en met een grachtje dat vooral bij mist een wonder van schoonheid is. Het oude Delft met zijn doordeweeks verstilde grachten, zijn stokoude huisjes, verscholen achter sierlijke grachtenpanden en bijna onvindbare binnenhoven. En dan is het misschien tijd weer eens de boot te nemen om Dordrecht aan de Merwede te bezoeken waar je uren en uren rond kunt dwalen en vele tientallen straatjes en stegen vind die verstild in schoonheid op iemand wachten die kans ziet de eeuwen vast te leggen in een stille, alles vertellende plaat. Juist de winter, als wind en koude de mensen binnenhoudt is d periode om deze oude plekjes te bezoeken, om er te genieten van waar de meeste mensen in deze jachtige tijd aan voorbij lopen, om te zoeken naar wat altijd nog bestaat! Ga eens doordeweeks genieten van wat t oude Gouda te bieden heeft. Proef de sfeer achter de Sint Jan waar alles nog als in 1600 is, waar als het duistert gele vensters zichtbaar worden en onder de poortjes de stemmen van vroegere bewoners duidelijk hoorbaar vertellen van wat was. Waar in smalle stegen weeshuizen verscholen liggen die nog steeds vertellen van Jan Klaassen en Katrijn, en vergeet hier de avond van de 12e december niet! Dan wordt het marktplein in duisternis gehuld en ontsteekt men duizenden kaarsen die het echte oude Gouda laten herleven. Ge dient er om 19.00 uur aanwezig te zijn Maar kunt in de uren ervoor via spelers van een toneelvereniging her en der tussen de geveltjes de chte Sgrooge tegenkomen, terwijl bij de kerk misschien Tiny Tim te vinden is! Men speelt er dan Dickens Christmas Carol na, waarbij men al spelend de hele oude stad doorkruist!

En als dit feest voorbij, misschien wel gemist is, kunt ge tot 27 december terecht bij het stadhuis, waar in de avonduren na vijven Gouda bij Kunstlicht het stadhuis omtovert in een steeds anders tonend sprookje van kleur en vorm. Zeer, ja zeer de moeite waard!

Kortom vrienden ik wijs U nog eens op al het schoons dat vlak bij onze stad te vinden is. Ik weet dat we Rotterdam niet moeten vergeten. Maar soms moet je even veranderen, moet je even buiten die stad zwerven, moet je even bijkomen van alweer de grootstad als onderwerp. Moet je even al die huizen laten voor wat ze zijn en de rivieren van onze delta bezoeken, moet je over wuivend riet in ijskoude wind de rivier bewonderen die geluidloos langs stromend tussen kribben haar schoonheid toont!

Wanneer ze het doen.....

Doen ze het goed!

Zondag 22 mei 2011… een datum om over naar huis te schrijven! Fotoclub RET, heeft een bijeenkomst! Niet zo maar een bijeenkomst, maar een waarop deze keer ook de partners uitgenodigd zijn. Als ik kom zijn er al veel leden aanwezig en achter mij drommen nog meer mensen ons anders zo prozaïsche zaaltje binnen! Het wordt druk, Iedereen praat geanimeerd met elkaar en maken kennis met de partners van andere leden die we vaak niet kennen, sterker nog, nooit eerder gezien hebben. Maar allen hebben één feit gemeen; hun partner is lid van de roemrijke fotoclub.

Ooit bestond onze Fotoclub 10 jaar… daarna bestond ze vijfentwintig jaar en dan… zelfs de veertig werd in stilte gepasseerd al was er meer dan voldoende reden voor een feestje. Zouden ze wachten tot ze vijftig jaar bestaan? Nee, nee en nog eens néé! Er werd besloten om nu een feestje te geven op onze ZESENVEERTIGSTE verjaardag! Want dat is een mijlpaal! Zesenveertig jaren samen fotograferen, zesenveertig jaar ons best doen om die ene, alleszeggende foto te maken! En dus kwam er een uitnodiging aan alle leden om op deze gedenkwaardige, zonovergoten zondag bijeen te komen in onze zaal en daarbij onze partner mee te brengen voor het bekijken van een handvol foto’s zodat ook zij eens konden zien wat we zoal uitspoken op de donderdagavonden die we hier door plegen te brengen.

En dat gebeurde! De zaal liep vol, er werd, en dat was toch wel een enorme verrassing een compleet warm- en koud buffet binnen gebracht en opgesteld! Schitterende schalen vol lekkernijen… Maar er moest met dat “hapje” – zoals onze bescheiden Willem dat uitdrukte – even gewacht worden want een aantal leden kwam met een handvol foto’s naar voren om deze op het bord te laten zien. Een snelle maar aardige presentatie van zesenveertig jaar fotograferen. Zesenveertig jaren waarin de hele (amateur)fotografie, na jaren gezapig verder sukkelen op zijn kop werd gezet door de introductie van de digitale fotografie! Wat de mogelijkheden vergrootte maar de intentie, het maken van een mooi of interessant beeld niet veranderde. Ze verschenen op ons fotobord, misschien veertig in getal en in hoog tempo. Maar ze gaven een indruk van ons werk, van onze hobby en de partners konden zien dat niet alleen hun man/vriend een goede foto maakte, maar dat we een levende vereniging zijn met een competitie waarin ieder lid doorlopend zijn best moet doen om steeds betere, steeds interessantere foto’s te maken! Er werd geklapt, wat een teken was dat we het zeker niet slecht doen! Maar aan alles komt een eind,,, en het buffet wachtte geurend en dampend op de verzamelde hongerigen! Tineke sneed het brood… Trudy trok de deksel van de gamellen, rijke geuren trokken de zaal in en iedereen werd uitgenodigd zijn of haar bordje te komen vullen. Drankjes konden gehaald worden, een wijntje, een cola, een watertje, alles was er in ruime mate en niemand liet zich onbetuigd en het buffet werd alle eer aangedaan. Salades verdwenen als sneeuw voor de zon, gamellen werden snel leger, de drankvoorraad slonk zienderogen en in de zaal had iedereen het druk met elkaar! Kortom het werd een mooi en gedenkwaardig feest waar alle bezoekers een goed gevoel aan overhielden en veel mensen elkaar leerden kennen. En een kleine bijzonderheid vormde Jaap… die her en der aan tafels een paar goocheltrucs ten beste gaf die de eters versteld lieten staan! Een rood zakdoekje, het verdween en verscheen op commando… de juiste kaart verscheen voor een verbouwereerde toekijker en Jaap lachte maar wat en zocht nieuwe toeschouwers op.

Ere wie ere toekomt! Tineke en Trudy hebben samen ontzettend veel werk verzet, waren ook op deze gedenkwaardige zondag heel druk bezig en dus verdienen zij een dik applaus voor al het werk dat ze verzet hebben. Uiteraard geldt dat ook voor de anderen die zich er voor ingezet hebben, Voor Willem die al jaren opgewekt de club naar voren stuwt, voor al die fotografen-leden die hun best doen de club al jaren tot een plezant wekelijks toevluchtsoord voor vele RET’rs en een handvol buitenleden te maken.

En ik wéét het, ik ben er veel vergeten, maar ik dank al mijn medeleden van harte voor het mooie dat we bijna elke week ondervinden en in het bijzonder op deze zonovergoten zondag!

R.